Ángeles Jorreto nace en Ourense, onde vive ata 1965, ano no que traslada a súa residencia a Vio. Para enriquecer a súa formación realiza diversas viaxes: Florencia, Madrid, París, Roma, Londres…
En 1979 monta o seu primeiro estudo e comeza a súa actividade expositiva, con máis de 100 inauguracións a nivel nacional e internacional, amosando a súa obra en Oporto, París, e noutras cidades de países como Holanda, Italia, Austria, etc. As súas obras tópanse repartidas entre coleccións particulares, museos e institucións de todo o mundo.
Suxestión, exultante beleza, personalidade, onirismo, feminidade, intemporalidade, todo un cúmulo de sensacións se dan a través da obra de Angeles Jorreto.
O mar das Cíes. Ángeles Jorreto.
Ángeles Jorreto nace en Ourense, onde vive ata 1965, ano no que traslada a súa residencia a Vio. Para enriquecer a súa formación realiza diversas viaxes: Florencia, Madrid, París, Roma, Londres…
En 1979 monta o seu primeiro estudo e comeza a súa actividade expositiva, con máis de 100 inauguracións a nivel nacional e internacional, amosando a súa obra en Oporto, París, e noutras cidades de países como Holanda, Italia, Austria, etc. As súas obras tópanse repartidas entre coleccións particulares, museos e institucións de todo o mundo.
A pintura de Ángeles Jorreto provoca un cúmulo de sensacións inesperadas no espectador. Suxestiva e nada explícita salvo as súas excepcionais composicións urbanas, a delcadeza extrema no tratamento dos matices da cor e o abandono case absoluto do encorsetamento do debuxo da unha sensación etérea moi difícil de conseguir, no que o compoñente onírico está moi presente. A sensación de intanxibilidade personaliza de forma moi acusada o conxunto da súa obra.
Cultiva diferentes xéneros como a paisaxe, retrato e a abstracción, e é difícil decantarse por algún no que a artista ourensá sobresaia máis, dada a calidade da execución, e máis cando elixe grandes formatos nos que a plasticidade da artista é tan manifesta.
Nas súas obras case monocromas, sabe xogar como poucos pintores coa multiplicidade das gamas da cor, imposible non percibir o sobresaliente dos seus grises e a pesar de adscribirse na pura abstracción, fuxe de composicións formais xeométricas que poderan poñer límites á súa expresión. Tampouco incide nas liñas ondulantes. Todo o constúe conbtrazos aparentemente espontáneos e inconexos cos que consegue obras de incuestionable beleza.
Cando aposta pola cor, a súa paleta é limitada pero dunha gran intensidade, sobre todo cando manexa gamas avermelladas e uns personalísimos azuis que destacan con luz propia nos seus asombrosos siluetados urbanos.
Os seus xenéricos e anónimos retratos son quizáis a parcela pictórica na que a artista se amosa mási identificable. A súa gran delicadeza confírelles unha sobria elegancia destilando por iso unha exultante sinal de feminidade. Os seus trazos indefinidos confiren aos seus seres unha sensación de eternidade e intemporalidade coa virtude que a pesar do anónimo dos seus rostros fisicos son potentemente expresivos.
Suxestión, exultante beleza, personalidade, onirismo, feminidade, intemporalidade, todo un cúmulo de sensacións se dan a través da obra de Angeles Jorreto.