O vigués Pedro Solveira Collazo é un dos artistas galegos vivos de maior proxección internacional. Crea unha nova técnica, a pintura ao esmalte sobre ferro cicelado coa que desenvolve a súa obra figurativa, que irá evolucionando ata orixinar outra técnica
novidosa, a de oxidación sobre ferro cicelado. Na actualidade continúa traballando nos seus estudos de Vigo e A Guarda, ademáis de preparar unha retrospectiva para o Museo de Pontevedra.
Volúmenes en el espacio. Pedro Solveira Collazo.
O vigués Pedro Solveira Collazo é un dos artistas galegos vivos de maior proxección internacional.
Nace no barrio de Teis, en 1932. Realiza estudios de litografía industrial e traballa en técnicas de cromado, niquelado e pavonado co seu pai. Nesta época pinta óleos, acuarelas, e mesmo deseño de mobles. Nunh das súas viaxes a Francia coñece a Le Corbusier, un encontro de grande influencia na súa obra.
Regresa a Vigo en 1955 e crea unha nova técnica, a pintura ao esmalte sobre ferro cicelado coa que desenvolve a súa obra figurativa, que irá evolucionando ata orixinar outra tecnica novidosa, a de oxidación sobre ferro cicelado. A partir de 1965 introdúcese fundamentalmente no mundo do espazo.
A finais dos 60, despois de varias exposicións por España comeza a súa andaina internacional: Caracas, Bos Aires, París, Xénova, Xenebra, Tokyo, Berlín e Londres. Asina un contrato coa Fointanebleu Art Gallery de Nova York coa que expón dende 1971 en cidades como Nova York, Cleveland, Filadelfia, Chicago, Detroit e Boston.
En 1974 é invitado de honra na XXIII Bienal de Gran Bretaña de Artist Enamellers en Londres, cnco anos despois inaugura en éxico como artista exclusivo, a mostra “España 79”. Exporá tamén en Bos Aires e Brasilia sendo o único artista español na colectiva da Opus Gallery.
En 1986, convidado pola Xunta de Galicia, inaugura a Sala de Exposicións do Pazo de San Caetano en Santiago de compostela.
Na década dos 90 intérnase xa noutros procesos de creación tales como o grattage, dripping, collage, frottage… Elixe a madeira como soporte nunha obra de nova concepción constructivista. Aplica ácidos, sílices e carborundum. Aparece na súa obra o metacrilato como soporte de baleiro para formas de grande persepctiva. Incorpora espellos con diversos azougues e outros materiais.
En 1996 Caixavigo organiza a súa Exposición Antolóxica dentro do ciclo Grandes Artistas Galegos. Regresa a Nova York e expón como artista exclusivo en Artexpo New York 2001. A súa obra móstrase tamén en San Francisco, Los Ángeles e San Diego.
En 2010 inaugura unha grande exposición retrospectiva na Caa das Artes en Vigo.
Na actualidade continúa traballando nos seus estudos de Vigo e A Guarda, ademáis de preparar unha retrospectiva para o Museo de Pontevedra.
