A lámpada de fenedura ou biomicroscopio é un dispositivo empregado en oftalmoloxía e optometría para a exploración do ollo. Componse de dúas partes: o microscopio e a lámpada, proporcionando unha imaxe estreoscópica con diferentes poderes de magnificación para detectar calqueira patoloxía do segmento anterior do globo ocular.

Lámpada de fenedura

Ficha técnica

Nº Referencia:
MTOF01
Data de incorporación:
20/12/2017
Procedencia:
Pontevedra
Lugar de orixe:
Hospital Xeral / Cíes
Época:
Entre 1950-1999
Propiedade:
Propietaria
Ano de fabricación:
Década dos oitenta
Número de serie:
01473// Nº do Sergas 037784
Modelo:
CS-2
Marca:
Nikon Slit Lamp Microscope

Descrición

A Lámpada de fenedura ou Biomicroscopio é un dispositivo óptico empregado en oftalmoloxía e optometría para a exploración das estruturas da porción anterior do ollo. Trátase dun instrumento moi versátil na práctica clínica e neste caso componse de dúas partes: o microscopio (sistema de observación) e a lámpada (sistema de iluminación).

O sistema de iluminación proporciona unha fonte de luz precisa e variable contendo flitros como o azul de cobalto empregado como flitro excitador que aumenta o contraste da fluoresceína; un filtro verde ou luz anheritra (libre de cor vermella) que ten a finalidade de aumentar o contraste dos vasos sanguíneos e un filtro difusor que se emprega para crear unha dispersión homoxénea da luz sobre o segmento anterior do globo ocular.

No sistema de iluminación atopamos un espello, que nalgúns modelos pode ser rotatorio; e controis para regular a altura, o ancho e a posición da fenedura. Conta cun apoio onde o paciente coloca a cabeza, -un oco para o queixo e outro para a fronte-. Uns lentes de aumento que levan a imaxe aumentada a través duns oculares ata o profesional (oftalmólogo) e tamén uns mandos para mover a lámpada ata a posición exacta e centrar a imaxe nun ollo ou outro.

O microscopio ou sistema de observación proporciona unha imaxe estereoscópica con diferentes poderes de magnificación. O uso do biomicroscopio é indispensable como parte do exame de rutina ocular para detectar calqueira patoloxía do segmento anterior do globo ocular. Do mesmo xeito a forma axeitada e profesional de evaluar a adaptación dos lentes é mediante o uso do mesmo. Os profesionais ben entrenados no uso de mesmo obterán mellores resultados e estarán ofrecendo un servizo de calidade no coidado primario da saúde ocular.

A lámpada de fenedura conta con cento sete anos de antigüidade e o seu inventor foi Allvar Gullstrand. Co seu adianto foi posible mellorar a exploración do ollo e establecer con máis precisión a diagnose e tratamento das afección oculares. Foi premiado co Nobel de Fisioloxía e Medicina sobre os sistemas dióptricos do ollo humano.

Descrición física

Medidas:
40,5 x 57 x 50,5
Cor:
cor gris, crema, metálica e negra
Forma:
base rectangular na que érguese unha torre onde se atopa o apoio, os lentes e a lámpada
Materiais:
aceiro, plástico, ferro, vidro
Inscricións:
Contén unha placa na que figura o nome, a marca, o modelo e o número de serie da peza. E outra pegatina co número do Sergas.
Estado:
Buen estado de conservación

Outras pezas de tecnoloxía

Mesa xiratoria de exploración oftalmolóxica Rodenstock

O MUSAVI conta cunha mesa xiratoria de exploración oftalmolóxica doada pola familia do Doutor Telmo Pérez. A peza que aínda se conserva en bo estado é de gran valor histórico, xa que integraba todos os aparellos que se precisaban para a exploración oftalmolóxica e posterior graduación dos lentes: Lámpada de fenedura, Queratómetro, Refractómetro e caixa de lentes. Dous separadores de madeira, sobre a superficie da mesa conformaban os catro espazos nos que se integraba cada unha destas pezas nun cubículo. 

Multostat aparello de electroterapia

O Multostat era un aparello para producir correntes de Leduc, unha corrente uniforme ritmicamente interrumpida. Empregado fai uns cen anos en tratamentos de electroterapia para as neuralxias e músculos, transformaba a corrente alterna en corrente continua de baixa intensidade, aplicable ó tratamento nas persoas. É precursor das actuais correntes galvánicas que se utilizan hoxe en día nos tratamentos de electroterapia.

Tonómetro de Schioetz

A tonometría é a técnica empregada para medir a presión intraocular de forma indirecta a través da medida da tensión da membrana corneal. Mudou moito ó longo de case dous séculos, dende os primeiros intentos de William Browman (1826), consistentes na simple palpación a través do párpado superior, ás técnicas actuais. A primeira técnica que introduxo un instrumento realmente útil e sinxelo para a clínica foi a de Hjalmar Schioetz (1850-1927). Recibe o nome de Tonómetro de Schioetz, e o seu uso extendeuse rapidamente convertíndose no aparello estándar para medir a presión intraocular.

Electroimán Cirúrxico

A colección do MUSAVI na súa rama de oftalmoloxía conta cun aparello de grandes dimensións e moi chamativo. Estamos a falar do electroimán cirúrxico, un instrumento moi útil doado pola familia do oftalmólogo Telmo Pérez que empregábase para a extracción de corpos estranos metálicos intraoculares. 

Fotómetro de chama

Este é un fotómetro de chama, aparello empregado xunto co espectómetro de absorción, data de finais dos anos corenta e funcionaba cunha bombona de butano. Esta era necesaria para activar a chama do aparello e extraer os ions de sodio e potasio.

Vaso Train

O Vaso Train é un equipo de terapia por compresión de vacío. Empregábase para mellorar a circulación do sangue sobre todo nos membros inferiores.

Equipo de neumotórax artificial Sistema Arévalo

O neumotórax artificial Sistema Arévalo é un aparello que xorde na primeira metade do S. XX para o tratamento de afeccións pulmonares como a tuberculose.

Lámpada de Raios Uva ou Lámpada Finsen

A lámpada de Finsen foi inventada polo científico danés que leva o seu nome, para o tratamento de diversas afeccións por medio da radiación ultravioleta. Foi empregada para casos de raquitismo e doenzas dermatolóxicas.
Rectoscopio CondeAparello de Diatermia